Róża śmietnikowa.

Dla mnie to najpiękniejsza róża, o najwspanialszym zapachu i oszałamiającym kolorze amarantu. Marzenie mojego dzieciństwa rosa rugosa - róża pomarszczona.

A wszystko zaczęło się kiedy byłam małym dzieciakiem i to dość chorowitym i całe tygodnie spędzałam u dziadków w Warszawie na starym Żoliborzu. I tam obok budynku śmietnika, stojącego na podwórku rósł cud krzew. O botanice miałam wtedy nikłe pojęcie. Zostałam jedynie poinformowana że ten krzew to róża. I tak by określić ta najwspanialszą z wspaniałych ochrzciłam ją różą śmietnikową. Tak wpisała się w słownik mojej rodziny.

Czasem jak dziadek Ryś szedł na zakupy do sklepu zwanego Merkurym to ukradkiem zrywał mi po jednym kwiatku. Tej uczty dla zmysłów i mojej nieziemskiej wprost radości nie da się opisać żadnymi słowami.

Od śmierci Rysia minie w tym roku 10 lat, krzak też już nie istnieje. Podczas jakiś porządków został usunięty tak jak i cała rabata malw ciągnących się wzdłuż kamienicy. Ale pozostają wspomnienia tych pięknych lat.

Kiedy urosłam na tyle by zająć się działaniami ogrodowymi moim pierwszym pomysłem było oczywiście posadzenie róży śmietnikowej w Moczarowisku. Niby super początek przygody ze szpadelkiem i grabkami oraz zieloniastymi, ale okazało się że dla mnie fatalny. Każdy kolejny krzak wegetował po czym dokonywał żywota!!! Jak to możliwe że najmniej wymagająca roślina z grupy roślin ruderalnych – czyli takich które urosną nawet tam gdzie nic nie chce rosnąć, zdychała?

Nad Bałtykiem całe piaszczyste wydmy porośnięte tym często już chwastem różanym, a tu klapa za klapą. Nie ma jak starać się za bardzo...znacie to prawda? Moje róże słabo radziły sobie z moją nadgorliwością i czułą opieką. Miały za mokro, za cieniście, za żyzną ziemię. I to wszystko naj naj naj bardzo im szkodziło. Upłynęło sporo wody w płynącej przez bagienko rzece nim dotarło do mnie że one chcą mieć warunki śmietnikowe. I wtedy odniosłam sukces w ich uprawie. Ich pierwszym „udanym” siedliskiem była skarpa na wyspie. Rosną sobie tam po dziś dzień i mają się dobrze. O tyle fajnie że kupowałam je w wersji bezdoniczkowej i okazało się że jedna z nich jest biała, bonus od losu.

Później pojawiły się w ogrodzie jej odmiany, też bardzo przyjemne i wygodne w uprawie. Nic ode mnie nie chcą, co jest ich największą zaletą. Wytrzymują tęgie mrozy (ponad -30), nie bardzo przeraża je susza, ucieszą się jak okazjonalnie je nawiozę. Mają po prostu chęć do życia mimo wszystko, co bardzo sobie cenię.

ROSA RUGOSA PINK GROOTENDORST

ROSA RUGOSA RITAUSMA

Tak naprawdę to bardzo piękne i nie zawsze doceniane róże. Grupa odmian rosa rugosa jest bardzo różnorodna i ozdobna przez cały rok. Róże kwitną od czerwca do późnej jesieni. Mają piękne ozdobne owoce i ładny pokrój taki w sam raz na wypełnienie przeróżnych słonecznych obszarów w ogrodzie. Można nimi na przykład zasłaniać śmietnik ;)

Jest jednym z tych krzewów który naprawdę ma zawsze coś do zaoferowania, od czerwca kwiaty, a potem kwiaty i dojrzewające owoce.

Na jesieni pięknie się przebarwiają jej liście.

A na koniec takie zimowe śliczne widoki ;)