Wiosna która zaczyna się jesienią.

Dziś kolejny post z serii, samo nie rośnie ;) trzeba trochę się pomęczyć jeśli ma być "ładnie".



No własnie po rewolucji w ogrodzie południowym, pojawiła się wolna przestrzeń.
Z uwagi na moje liczne uprawy szklarniowe, taka miejscówka była wielce pożądana. Mimo że łącznie oba zagony liczą sobie ponad 80 m2, to było ciągle trochę za mało dla 1,500 sadzonek, wyprodukowanych w tym roku.
Czyli Upsss !!! Zaczęło się gwałtowne poszukiwanie gdzie tu można jeszcze coś upchnąć. Żebyście wiedzieli jak ja marudziłam pod nosem, zastanawiając się co mnie podkusiło by tyle tego wysiać.
Nie ma jak ogrodniczy rozmach ;) i żal by nie zmarnować pracy rąk własnych.

Ogród południowy tym samym został obsadzony, gęsto. Co prawda chciałam by rosły tam rośliny szczególnie cenne i jednostkowe. Jak chciałam tak mam, przeprowadzkę przeżyły (mam nadzieję) byliny które warto mieć "pod nosem" i móc podziwiać ich piękno z bliska. Cudne Irysy, ładne liliowce, najpiękniejsze odmiany peoni w tym żółta bylinowa, oraz amarantowa drzewiasta.



Podział zagonów na lewy i prawy dał możliwość podziału kolorystycznego. Z lewej dominować będą kolory błękitno-fioletowo-żółto-białe. Zaś po prawej różowo-fioletowo-białe. Założenie może i ryzykowne, ale nie w 100% jestem pewna że wyjdzie, bo w tym celu trzeba było dokładnie oznaczyć rośliny przed przeprowadzką kiedy kwitły. A teraz to tak ciut na czuja zgadywałam czy to aby na pewno ta roślina, dokładnie w tym kolorze. Jednym słowem kolejna nauka na przyszłość.





Po sadzeniu, zostało tylko multum pustych doniczek.



Kolejny krok ku wiośnie, to rośliny cebulowe.
Nie wyobrażam sobie wiosny bez nich w ogrodzie. Cała frajda to poszukiwania czy już wystają kiełki z ziemi.

Poczynione zostały odpowiednie zakupy i sadzenie czas start.



Moczarowy ogród, można powiedzieć, jest bardzo żarłoczny jak chodzi o cebule. Kilka sztuk go nie zaspokoi. A że apetyt rośnie w miarę jedzenia... to smakowitych kąsków trzeba było kupić sporo. Zgodnie z moimi obliczaniami niecałe 1400 czyli raptem ciut więcej niż rok temu. To naprawdę sporo, ale niestety i tak za mało. Na tak dużych obszarach wystarcza na obsadzenie ledwo jednego. W tym roku to taras ogrodu południowego i patio oranżerii.



Ale z niektórych napisów na opakowaniach nie wiem czy był to dobry pomysł...



Czy to oznacza że zaminowałam ogród, a na wiosna szykuje się wielka eksplozja? Tyle pracy z tym tarasem, wożenia ziemi i znowu będę miała lej jak po bombie ?... będę niepocieszona a na zdjęciu takie niewinna kwiatuszki. Trzeba jednak uważać co się wsadza do ziemi...
Pewnie niektórzy ogrodnicy, namiętnie walczący z nornicami w ogrodzie, ozłociliby producentów takich cebul, ale nie ja. Uważam że każde zwierze ma prawo do życia. Dlatego wbrew pozorom staram się wybierać rośliny których te zwierzęta nie jedzą. Na mojej top liście są więc narcyze we wszystkich odmianach, czosnki, hiacenty, szachownice i cebulice. Mam wielką słabość do krokusów i szafirków choć mi ich ubywa z racji działalności gryzoni. Za to w ogrodzie z tulipanów zrezygnowałam kompletnie. Choć je uwielbiam to nie jestem jedyna. Moje nornice chyba nawet bardziej niż ja.
Więc jak ostatnio skusiła mnie promocja posezonowa cebul tulipanowych. Sadze je tak jak poniżej na zdjęciu i chyba zimę spędzą zadołowane w oranżerii lub piwnicy.

Tulipany w donicach







i tu z kolei doniczki naszykowane do sadzenia.



A drzwi oranżerii są gościnnie uchylone na takie projekty...



Ogólnie panuje tam teraz pomarańcz ale wiosna przyniesie inne kolory.





W środku dominują ceglaste kolory ale widać że robią wszystko by wydostać się na zewnątrz...





Pozdrawiam i życzę pięknego weekendu!