Czas biegnie do przodu, mamy marzec i marcową wojnę zimy z wiosną. Dziś wydaje mi się że wiosna wzięła górę w tym starciu. Ciepły wiatr przygnał deszczowe chmury, ale też co jakiś czas wychodziło słońce a temperatura podskoczyła ponad 10 kreskę.
To była męcząca zima, zaczęła się co prawda obiecująco dla ogrodu dużą ilością śniegu który pięknie wszystko zabezpieczył. W styczniu kiedy śnieg się stopił wyszły spod niego rośliny nietknięte i świeżutkie, aż miło było na nie patrzeć. Ale luty już nie był taki fajny. Najpierw ciepło a potem -10 do -21 ze znikomą ilością śniegu. Ogrodnicy nie lubią takiej pogody. Po tej huśtawce rośliny wyglądają kiepsko, szczególnie rozety niektórych bylin. To co zdążyło się wybudzić przy łagodnej zimie potem po prostu zmarzło.
Teraz resztki śniegu i lodu topnieją w oczach, a ogród powoli budzi się do życia. Jest teraz bardziej nieśmiały po niefortunnych doświadczeniach ostatnich tygodni, ale życie chce toczyć się dalej.
Ciekawe czy to już ostatni śnieg tej zimy?
Pierwsze kwiaty, za to właśnie kocham oczary! Jak co roku inaugurują sezon.
Przebiśniegi trochę się martwiłam o nie kiedy złapał mróz a one już zdążyły wykiełkować
Nic nas nie powstyma!!! Siła z jaką rośliny cebulowe dążą do światła i życia zawsze mnie zachwycała! to się nazywa przebojowość. W zderzeniu z krokusami ten żelaźniak, mimo swojej nazwy, nie miał szans.
Irysy
Rozchodnik też się budzi.
Ech, wiosna hurrra!!... :)
OdpowiedzUsuń